نمونه ای از اخلاق والای امام صادق علیه السّلام

امام صادق(ع)، ششمین امام شیعیان است که به مدت 34 سال امامت شیعیان را بر عهده داشت

اخلاق والای امام صادق علیه السّلام
امام صادق علیه السّلام به مرتبه بزرگی از اخلاق والای اسلامی و انسانی دست یافته بود. امام علیه السّلام به واسطه همین اخلاق خوب، که امتداد اخلاق بزرگ منشانه جدّش رسول خدا- که همین اخلاق موجب برتری او بر سایر پیامبران گردیده بود – توانسته بود دل های مردم را به دست آورده، و عواطف و محبّت آنان را به خود جلب نماید.

نشانه این مکارم اخلاق و بلندطبعی آن حضرت، این بود که به کسانی که به ایشان بدی روا می داشتند، خوبی و احسان می نمود. روایت شده است در ایام حج، یکی از حاجیان به گمان اینکه همیان یا کیسه پول خود را گم کرده است، به جست وجوی آن پرداخت و چون در مسجد پیامبر جز امام صادق که مشغول نماز بود کسی را ندید و آن حضرت را نمی شناخت، در آن حضرت درآویخت که تو همیان مرا برداشته ای.

امام با کمال مدارا و نرمی به او گفتند: در همیان تو چه بوده است؟ مرد گفت هزار دینار. امام هزار دینار به او دادند و مرد به راه خود رفت. وقتی به منزل خود رسید همیان خود را یافت. به مسجد بازگشت و به جهت معذرت، به نزد امام رفت و هزار دینار را به آن حضرت تقدیم کرد. امام علیه السّلام از قبول آن پول خودداری کرده و فرمودند: «چیزی که از دست من خارج شده است، دیگر به دست من بازنمی گردد» مرد مات و مبهوت شد و پرسید:
این شخص کیست؟ به او گفتند: این جعفر صادق است. مرد همین طورکه می رفت با نهایت تحسین می گفت: بلی، چنین افعالی از چنین کسانی سر می زند[1].

این شرافت و اصالت امام صادق علیه السّلام و اخلاق والای آن حضرت بود که ایشان را واداشت تا مرد را تصدیق نموده و پول را به او بدهند.

امام صادق علیه السّلام فرموده اند: مروّت ما اهل بیت، بخشش درباره کسانی است که به ما ظلم کرده اند[2].
امام صادق علیه السّلام همواره باران اخلاق کریمانه اش را بر حاضران مجلس خود می بارید تا جایی که مردی از اهل سنت در وصف مجلس آن حضرت گفته است: «به خدا مجلسی را چون مجلس همنشینی با او پربار ندیدم»[3].

—————————————–
پی نوشت ها
[1] الامام جعفر الصادق/ 48.
[2] خصال/ 11.
[3] اصول کافى 2/ 657.

منبع:

پیشوایان هدایت، ج 8، ص: 35

hawzah.net